Het is raar als je ineens ontdekt hoe snel de tijd gaat. Het is raar dat de tijd zo langs je heen raast. Maar waarom heb ik het gevoel dat de tijd zo snel gaat?
Maandag was ik lekker vrij want het was passen. Gek genoeg wist ik niet wat ik met mijn extra vrije dag wilde doen. Waar ik normaal bergen van werk heb legen was het stil. Het is stil in mij. In mijn hoofd en in mijn lijf.
Het is raar om te weten dat ik een jaar geleden nog in de stress zat van mijn Nederlands examen (die ik gehaald heb). En dat ik nu een baan heb want ja, ze kunnen zeggen wat zij willen maar ik vind het een echte baan! Het is raar om te beseffen dat je in dit half jaar meer heb geleerd dan in die 8 jaar dat ik op school heb gezeten. Mijn ouders zeggen dat dat niet zo is maar ik heb dat gevoel. Okey, misschien heb ik op een andere manier dingen geleerd.
Woensdag was het een grauwe dag. Hagel, wind, regen en af en toe liet de zon een paar stralen van zich zien. Ondanks dat het mijn vrije dag was, was ik die dag al vroeg wakker omdat ik pijn had in mijn been. Toen heb ik maar alvast de radio aan gezet. Nou ja, mama heeft hem aan gezet en op mijn rug gelegd zodat mijn heup kon ontlasten. Nog diep en warm onder de deks gekrompen hoorde ik dat code geel was aangegeven. Ik was gelijk klaar wakker want ik had die dag weer mijn momentje om mijn ontspanning terug te vinden. Daar waar ik helemaal tot rust kom. Massage! En aangezien dat ik al een paar dagen weer met pijn slaap is dat geen overbodige luxe. Vele dingen spookte door mijn hoofd. Zou zij afzeggen door het weer? Durft mijn PGBer wel in die hoge bus te rijden met dit weer?
Toen ik benen kwam heb ik gelijk op mijn telefoon gekeken of ik geen apje had gehad. Zowel mijn PGBer als mijn therapeut hadden nog geen apje gestuurd. Pfffffffffffff! Dat was weer een meevaller!
Ik was de hele dag in mijn nopjes. Dat uitje wat mij zoveel meerwaarde geeft, dat gene wat mij voor heel even los maakt van mijn lijf en waar ik de ontspanning kan vinden. Het is lekker om dan voor heel even de rest te vergeten, om je voor een uurtje af te sluiten van de buitenwereld en dat mijn lijf de aandacht krijgt die zij verdient. Want ja, ik zit de hele dag in mijn stoel en ik kan niet zo bewegen als iemand die vanalles kan. Dat is soms confronterend.
Na afloop kwam ik op het idee om meteen weer een nieuwe afspraak te maken. Aangezien ik mijn telefoon en tobi nooit meeneem naar de massage omdat ik voor heel even voor de bewoonde wereld verdwenen wil zijn (teminste, zo zie ik het. Wat buiten gebeurt, gebeurt buiten maar ik lig hier lekker warm en veilig. Is dat raar om te denken?) heb ik dat donderdagochtend tussen het werken door gedaan. Ik ben blij dat ik dat nu gelijk regel. Vroeger was ik altijd een beetje huiverig. Ik dacht, is dat raar om gelijk weer een afspraak te maken? Als ik daar nu over nadenk, denk ik doe niet zo moeilijk vrouw! Maak gewoon gelijk weer een afspraak! Want dan hoef ik er niet meer over na te denken. Dus vanaf nu ga ik gelijk donderdagochtend als ik op mijn werk kom in mijn agenda kijken wanneer ik de volgende afspraak wil. Beloofd! (Okey, ik schreef dat stukje meer voor mezelf op haha)
Ik had zelf werk bedacht waar ik donderdag en vrijdag aan wilden werken. Deze week was dat het overzetten van mijn website naar mijn eigen domein. Ik snap dat hu? Waar heb jij het nou over? Maar het komt er op neer dat mijn website een andere naam heeft gekregen, namelijk Het Leven Van Selina Terenghi. Dat is fijn omdat ik dan echt een website heb die ik kan gebruiken voor mijn blog.
Met mijn website kennis heb ik onder mijn vrienden, kennissen en familieleden een puntje voor. Dat betekent dat ze af en toe vragen over wat ik die week weer heb gedaan. Ik vertel graag over mijn werk en als ik dan in kinderen taal probeer uit te leggen wat je moet doen als je een website wilt beginnen denk ik ja, hier wist ik een jaar geleden nog niets van en nu kan ik het uitleggen hoe het werkt.
Ik ben zo dankbaar dat ik dit werk doe. En heel eerlijk, ik zou op school willen verteld wat ik allemaal kan en doe. Ik denk dat hun mond open valt van verbazing.
#hetlevenvanselinaterenghi
